¿Quen somos? ¿A onde imos? ¿Cara donde vamos?
Preguntas universales.
É a arte unha búsqueda das respostas a estas preguntas?
Ou simplemente algo que xurde do tempo no que non nos preguntamos nada?
Trata de non responder, simplemente reflexar?
Haaai que complicados che somos
Xa sé di que é algo vital, inherente ó ser humano, e que non podemos vivir sen arte.
Teño o placer de adicar tempo ás formas de arte que máis me gustan, activa ou pasivamente. Creando ou simplemente deixando que atrapen os meus sentidos.
Onte remata, polo menos por unha tempada, O 7mo arte. E queridos, facer radio, transmitir, disfrutar dunha arte para contarllo ós demáis... é un arte en si.
Seguiremos disfrutando dela, antes ou despois, porque sexa vital ou non... Engancha. E ata me atrevo a dicir máis. É saludable e necesario.
BICOS
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Entradas
ups,
ResponderEliminara onde imos e cara onde vamos eche un pouco o mesmo... jjajaj
gambada, levaba tempo sin escribir
Jobá...qué bonito!
ResponderEliminarMe quedo con eso de que hacemos arte. Yo pensé que no era artista en ninguna faceta de mi vida, pero...oye, a lo mejor sí.
Me ha gustado mucho lo que has escrito, Dianiña.
Y, por cierto, al llegar a casa después del "percance" del coche y la gasolina me puse a leer lo que me habíais escrito en "Becerra" y ayyyy...jo...muchas gracias.
Sois estupendos (y no es peloteo)
MILBICOS!